Din que segundas partes nunca foron boas pero os libros de Domingo Villar melloran como o bo viño co tempo. Esta primeira parte non é mala pero segue deixandonos coa dubida de saber que pasa con Alba. Aprendemos un pouco sobre o Jazz, e Susana di que algunha das pezas é moi bonita.
O personaxe de Estévez esta máis simpático neste libro. Tamén decir,que hai menos personaxes e están tratados máis superficialmente que na "Praia dos afogados".
Nesta historia aparecen moitos tópicos: a muller fatal, homosexuais que teñen dobre vida....ó final todo se move polos cartos e o poder. As apariencias marcan o ritmo do libro.
O segunte libro: " O Clube da Calceta" de María Reymundez.Recomendado pola nosa amiga Carmen Sambade, a conserxe do centro e gran lectora.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Por culpa desta entrada agora teño pinchado sempre o jazz no rockola.
ResponderEliminarVeño a felicitarvos pola vosa iniciativa. Todo é empezar, seguro que co tempo isto atraerá a máis xente. Da gusto ver a nais implicadas e particiativas. Ánimo!!!E tamén un aplauso moi forte para quen promove e se implica neste tipo de proxectos.
ResponderEliminarA seguir así!!!
Sentimolo moito Curuxa, pero a boa musica seguro que se agradece sempre.
ResponderEliminarGracias Caldebarcos, ti tamen tes un blog moi "sabedor". A verdade e que se non fora pola axuda de Susana, nos, as nais tiñamolo moi amolado
ResponderEliminarXa me tardan os comentarios do "Clube da calceta". Aínda que os meus compromisos literarios neste momento me derivan a outras novelas, encántame coñecer a vosa visión sobre as obras que ledes.
ResponderEliminar